نوشته شده توسط : جلیل

به آنهایی که پاییز را دوست ندارند

بگویید

پاییز بهاری است که عاشق شده است

پاییزان نوشت.................



:: بازدید از این مطلب : 203
|
امتیاز مطلب : 15
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
تاریخ انتشار : جمعه 2 ارديبهشت 1390 | نظرات ()
نوشته شده توسط : جلیل

به آنهایی که پاییز را دوست ندارند

بگویید

پاییز بهاری است که عاشق شده است

پاییزان نوشت.................



:: بازدید از این مطلب : 213
|
امتیاز مطلب : 11
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
تاریخ انتشار : جمعه 2 ارديبهشت 1390 | نظرات ()
نوشته شده توسط : جلیل



:: بازدید از این مطلب : 233
|
امتیاز مطلب : 13
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
تاریخ انتشار : سه شنبه 12 بهمن 1389 | نظرات ()
نوشته شده توسط : جلیل

http://www.taknaz.ir/ax1/196/2.jpg



:: بازدید از این مطلب : 215
|
امتیاز مطلب : 15
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
تاریخ انتشار : یک شنبه 10 بهمن 1389 | نظرات ()
نوشته شده توسط : جلیل



آوازی بر زبانم پژمرد

 

شوقی در نگاهم

و خنده‌ای بر لبانم...

 

دست‌هایم را

به سمت شادی‌ها دراز کردم

اما دور گردن حسرت و اندوه پیچیدند...

 

چه کسی ستاره‌ها را چیده است؟؟؟

 

 

 

 

 

کوچه نوشت:گاهی اوقات فکرای محالت... میشن حقیقت زنگیت!!!!این میتونه خوب باشه میتونه خوب نباشه!!!

 

بغض کردم

 

   چقدر لال ماندم

          بین حرفایم!!!


 



:: بازدید از این مطلب : 205
|
امتیاز مطلب : 12
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
تاریخ انتشار : یک شنبه 10 بهمن 1389 | نظرات ()
نوشته شده توسط : جلیل

زندگانیم و زمین زندان ماست               زندگانی درد بی درمان ماست

 

 

راندگانیم از بهشت  جاودان                 وین زمین زندان جاویدان ماست

گندم آدم چه با ما کرده است              کآسیای چرخ سرگردان ماست

عهد ما انسان کاملتر شدن                 وانکه ناقصتر کنون:انسان ماست

هوشیاران آن جهانی کاین جهان           پایه اش بر غفلت و نسیان ماست

جسم قبر و جامه قبر و خانه قبر            باز لفظ زندگان عنوان ماست

جمع آب و آتشیم وخاک و باد                این بنای خانه ی ویران ماست

مور را مانیم کاندر لانه ها                     روز باران هر نمی طوفان ماست

جز به اشک توبه نتوان پاک کرد              لکه ی ننگی که بر دامان ماست

عمر می آید به پایان بازگرد                   کاین علاج رنج بی پایان ماست

خضر راه خویشتن باش ای فقیر             چشم گریان چشمه ی حیوان ماست

شهریارا هر غمی را دارویی است          داروی دیوانگان دیوان ماست

.......................................................................................................

.......................................................................................(شهریار).....



:: بازدید از این مطلب : 806
|
امتیاز مطلب : 14
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4
تاریخ انتشار : شنبه 9 بهمن 1389 | نظرات ()

صفحه قبل 1 صفحه بعد